Site Loader

Inmiddels zijn we over de helft van de tijd hier op de Bijbelschool All Nations in Easneye. Er zijn alweer 5 van de 10 schoolweken voorbijgevlogen. Graag nemen we jullie mee in een beknopte versie van deze tijd hier in Engeland.

Vertrek
Donderdag 15 september was het zover, afscheid nemen op school en van de ouders en anderen, voor een aantal weken. Alvast eventjes oefenen voor ‘straks’. Afscheid nemen is iets waar we niet zo van houden, maar het hoort erbij. Op vrijdagmorgen 16 september stapten we al vroeg in een heeele volle auto. Wat lieve buurtjes die ons uit kwamen zwaaien, en nog langs Waardenburg de laatste was bij mijn (Mardine) moeder droppen.

Na een voorspoedige reis kwamen we aan in Duinkerke om vervolgens met de boot naar Engeland te varen. De kinderen deden het erg goed, er was genoeg te ontdekken aan boord. Al snel kwamen de witte krijtrotsen in zicht. We draaiden onze horloges een uurtje terug. En na ong. 1,5 uur varen reden we, uiteraard aan de linkse kant, de boot af. Op naar Easneye! Na wat drukte op de weg kwamen we aan het einde van de middag op het terrein van All Nations. Wat bijzonder om dit oude, maar bijzondere gebouw ineens tussen de bomen te zien liggen.

De echte start van de introductieweek was pas op de woensdag. We hadden dus nog een rustig weekendje met maar een paar studenten/docenten die er al waren. Voor de kinderen (en stiekem voor onszelf ook ;-)) heel goed om even rustig hier te wennen. Want ow ow, we werden naar onze kamers geleid maar het leek wel een doolhof!!! Overal kamers, deuren, badkamers, wc’s en allerlei gebouwen. Maar alles went en zo weten we inmiddels bijna alle gangetjes en hoekjes te vinden.

Hier halen we 3x per dagen ons eten. Luxe hoor, niet hoeven te koken, maar soms missen we een Hollandse maaltijd ook wel een beetje.
Slapen doen de kinderen hier gelukkig ook erg goed! Dankbaar voor!!

Inmiddels zitten we met de lessen nu in module 4 van de 5. Dat gaat dus ook erg hard. De eerste module ging over ‘Who am I?’. Wie ben ik, wie zijn wij? Allerlei testen werden ingevuld en geanalyseerd. De ene les was diepgaand, de andere wat meer theoretisch. Module 2 volgde en ging over ‘The Bible & Mission’. Hoe zit het eigenlijk wereldwijd met het christendom? En hoe deden de apostelen dat in de Bijbelse tijd?
Module 3 ging verder over ‘Culture & Religion’. Welke hoofdreligies kennen we? Zo werd er ook een bezoek gebracht aan een moskee, Hindoetempel en Sikhtempel. Ook kregen we les van een christen die als Hindoe opgegroeid was. In een sessie over de invloed van het Boeddhisme in het westen ontdekten we in hoeveel dingen invloeden van het Boeddhisme verweven zitten. Het gebed blijft over: ‘Heere, geef ons onderscheidingsvermogen in deze dingen!’.
Module 4 is begonnen en gaat over ‘relating & integrating across the cultures’. Met als quote: ‘Where the rubber hits the road’ (Waar het rubber de weg raakt). Want overal waar mensen zijn, kan er wrijving ontstaan. En wat kunnen dan redenen zijn voor die wrijving? Hoe ontstaat een conflict? Ook kregen we een les over ‘vergeving’, dat zijn lessen waar je de diepte ingaat. Heb je zelf nog wat goed te maken?

Liberia
Ondertussen hebben we meer en meer contacten met mensen waar we in de toekomst mee zullen wonen en werken. Zo hebben we kort voor ons vertrek naar Engeland kennisgemaakt met een Zwitserse aanstaande collega. Ook hebben we contacten met mensen die al in Liberia zijn. We krijgen regelmatig een foto doorgestuurd van de huidige stand van zaken met de nieuwe huizen. Hieronder de laatste update-foto. Vooraan de nieuwe huizen. Iets kleiner dan de 4 (witte) huizen daarachter. Maar in een van de achterste huizen zullen wij straks gaan wonen. Zo apart! Maar stapje voor stapje…


Herfst
Ondertussen zijn we echt in de herfst aangekomen. Al is de temperatuur soms nog bijna ’s zomers. We genieten van de wisseling van de seizoenen. Mogelijk voorlopig de laatste herfst zoals we die nu kennen, apart idee!


Gebed
We willen jullie vragen om voor ons te bidden én te danken, stap voor stap in het traject. We zitten in transitie, met alles erop en eraan. Intensief, maar al met al voelen we ons gezegend!

Allen een hartelijke groet vanuit Easneye, Dick & Mardine, Samuël, Ruth en Jafeth

Mardine

One Reply to “Eerste weken Engeland”

  1. Dank voor jullie verhaal Mardine en Dick! Gods zegen voor de rest van de tijd daar nog. Voor je t weet zit je in de Hollandse ‘winter’. ‘k ben nieuwsgierig wat je allemaal hebt opgepikt daar, hoe Gods Geest werkt. Groetjes uit dorp Deil.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *