Site Loader

Ha allemaal,

Het is alweer even geleden dat we hier een update plaatsten over het huis voor Samuel en zijn gezin. Graag praten we jullie even bij en laten we zien hoe het bouwproces zich gestaag vordert.

Begin van de muren

Terwijl het nog vrij nat was, begonnen ze met het afgraven voor de fundering. We hadden zelf al gezien dat het stuk grond waar het huis op gebouwd moest worden vrij laag en dus nat was en hadden geadviseerd om het wel goed genoeg op te hogen. Aangezien Monrovia de natste hoofdstad ter wereld wordt genoemd (valt gemiddeld zo’n 4600 mm regen per jaar, tegenover gemiddeld 839 mm in Amsterdam), is het wel belangrijk om hiermee rekening te houden. Hier kwam ook gelijk een eerste tegenvaller qua financieel aspect. Er moest veel meer grond toegevoerd worden voor de fundering.

Daarnaast hadden ze een bouwer de berekening laten doen, waarmee wij de crowdfunding gestart hebben, die bij de start van de bouw zich helemaal terugtrok uit het plan. De reden? Hij had een behoorlijke rekenfout gemaakt. Hij rekende $1,50 per zak cement, maar in werkelijkheid betaal je zo’n $7,50 per zak. En als je meer dan 700 zakken nodig hebt, hebben we het hier over meer dan $4000,-. En op een bedrag van $11.000,- is dat een flinke tegenvaller.

Halverwege de muren

Steeds stuurde Samuel via Facebook foto’s over wat er nu weer gedaan was. Men gebruikt hier vaak Facebook omdat ze dat in Liberia gratis kunnen gebruiken in een beperkte modus. Steeds als het geld weer op was, kwam hij aan de deur om weer uit te leggen waar hij het volgende geld voor nodig had.

Steeds meer vorm
Details aan de binnenkant
Een foto op afstand. Met rechts het huidige huis en links het toekomstige huis.

Na ongeveer 4 maanden is het huis zoals op de laatste foto te zien is. Iedere keer staat er een hele blijde, dankbare man voor onze deur en het liefst willen we dát met jullie delen! Wat zijn wij dan bevoorrecht!

Maar…het huis is nog niet af. In april begint hier het regenseizoen en het dak zit er nog niet op. Zelf zullen we in april hier afscheid gaan nemen. We zouden het ontzettend mooi vinden om kort voor ons vertrek nog eens bij het huis langs te gaan en een blijde familie in een waterdicht huis te zien. Daarbij, het gaat niet om een huis met een luxe keuken, badkamer en nieuwe inrichting. Het gaat om een fundering, muren en een dak, en als we de middelen hebben zitten er nog ramen in. Stromend water hebben ze niet. De douche bestaat uit een putje met daarbij een hele grote emmer water met een schepje wat ze over zich heen gooien. De keuken is vooral buiten, ze koken hier op een soort barbecue met kool, maar dan niet voor de gezelligheid, maar omdat het de enige vrij goedkope manier is.

Met onze achterban via onze Whatsapp hebben we nagedacht wat we nu kunnen doen. We kwamen tot een eenduidig besluit, al is het met schroom, om nog eens een betaallinkje open te zetten. We hebben nog ong €4500,- nodig om het dak en de ramen te bekostigen + voor de arbeid. We hebben Samuel gezegd dat we het willen proberen, maar dat het daarna wat ons betreft stopt. Hij snapt het helemaal en zei nogmaals: ‘Vertel ze nog eens, hartelijk bedankt!’

De (aanvullende) gift kan overgemaakt worden via: https://betaalverzoek.rabobank.nl/betaalverzoek/?id=xZEybjHbQmmP4Ev4i7UjvQ

Of u kunt de onderstaande QR-code scannen:

Alvast hartelijk bedankt voor alle hulp. Gedenken jullie dit gezin ook in uw gebed? Ook nadat ze een paar maanden geleden hun jongste dochtertje verloren hebben aan malaria?

Hartelijke groet van ons

WOW! In exact 1 maand was het beoogde bedrag binnen. Inmiddels zijn we weer eventjes verder en is het weer tijd om bij te praten.

We hebben de eerste 5000 euro gegeven en inmiddels is de fundering in aanleg. In de offerte waarop we dit alles baseerde bleek een grote fout te zitten. Daarop hadden we al een beetje gerekend maar het was wel een flinke rekenfout. De bouwer dacht 760 zakken cement nodig te hebben en rekende ong. 1,50 USD per zak. Maar nu blijken de zakken wel 7,50 te kosten. Die man trok zich gelijk terug, wat erg jammer en ook wel typisch is. Nu is een andere bouwer aan de slag en kopen ze de zakken in grotere aantallen in direct bij de fabriek. Ze zijn dan 6,50USD + gratis bezorgkosten. En de bouwer denkt aanzienlijk minder aantal zakken nodig te hebben, maar dat moet nog blijken…

Samuel blijft zeggen dat hij erg blij is en dankbaar voor wat wij hem geven. Keer op keer benadrukken we dat wij niet degene zijn die het geven, maar onze supporters in Nederland en bovenal, de Heere die zoveel harten gunnend maakten voor iemand die jullie helemaal niet persoonlijk kennen.

Een ander mooi proces wat gaande is. Door wat verschuivingen e.d. binnen MAF was er iemand nodig in de hangaar. Iemand die mee kan helpen het vliegtuig te wassen (wat met die zoute zeelucht goed en vaak moet gebeuren), mee kan helpen met het vliegtuig laden, enz. Dick heeft onlangs een reken/taal-leestoets bij Samuel afgenomen om te kijken of hij capabel genoeg is om voor MAF te werken. Aangezien het gemiddelde niveau voor een volwassen man op ong. groep 4/5 (in een NLse school) ligt, is zo’n test best een goed middel om te zien wat iemand in huis heeft qua basisvaardigheden. Samuel heeft de toets voldoende gemaakt, stap 1, en nu wordt gekeken of MAF hem de baan kan bieden. Dit geeft hem ook voor de langere termijn een beter salaris. We hopen dat dit zo mag slagen, zodat we echt heel letterlijk in ieder geval een groot verschil hebben kunnen maken voor één man en zijn gezin.

Hieronder een paar foto’s van het bouwproces (Liberiaanse kwaliteit, want wij gaan bewust niet steeds bij hem langs om ons gezicht niet aan zijn buurt te laten zien, want hóe kan zo’n gezin ‘ineens’ een huis bouwen terwijl dat bij de meeste mensen jaren duurt…?).

Wauw, wat was dat mooi om te zien. Nadat we het bericht op 5 augustus deelden kwam er een geldstroom op gang. We konden na 3 dagen actie voeren al een eerste bedrag geven om het land op eigen naam te zetten. Morgen, zaterdag, hopen de buren van Samuel en zijn familie met iemand van het kadaster (zo wordt het hier niet genoemd, maar we vertalen het maar even naar Nederlandse begrippen) om de grenzen van het land te bepalen. Als het land dan officieel op hun naam gezet is hopen we naar stap 2 te gaan. Geld om met de fundering/muren te beginnen. Voordat dat gaat gebeuren moeten ze eerst het land nog egaal maken.

Toen we het envelopje met het geld voor het land aan Samuel gaven had hij een lach van oor tot oor. Een moment die ik niet snel ga vergeten én het liefst met jullie had willen delen. Afgelopen maandag werd er weer op de deur getikt. Nu moeten jullie weten, ik zou het eens bij moeten houden, maar er zijn dagen dat er ongeveer 50x aan de deur wordt geklopt (of overdrijf ik nu omdat ik er zo’n beetje getikt van word?!). Maar ik zag een vrouw voor de deur staan met een klein meisje op haar arm. Ik herkende ze gelijk als het jongste dochtertje van de familie. Nirrie, de vrouw van Samuel, stond met een plastic zakje voor de deur. 2 trossen bananen, 2 winterwortels, 3 tomaten en een zakje komkommers… Eeeeuhm, dít is niet de bedoeling! Maar ook zij had een dankbare lach van oor tot oor en kwam me hartelijk bedanken voor de hulp. Ik kon toen vertellen dat het van familie, vrienden en anderen uit Nederland kwam en dat ik de dank door zou geven. Dus bij deze: hartelijk bedankt voor de hulp tot nu toe!

De teller staat op €3835,-! Een heel mooi bedrag. Maar zoals je weet, de totale kosten zijn ruim €10.000,-. Nu wil ik u en jou iets vragen. Zou je de link naar deze pagina willen delen met mensen die hier ook mogelijk een steentje aan bij willen dragen? Of wil je het delen op je status o.i.d.? Het werkt écht! Iedere keer als we iemand uit ons netwerk het zien doen komt er weer een flinke scheut bij! 🙂

Help je dit gezin mee aan een hoopvollere toekomst?

Hartelijke groet, Dick en Mardine

Op deze plek moet het stenen huis komen te staan. Daar moet nog wel even een paar kuub grond bovenop…

Tijd voor een persoonlijke actie
Het is zaterdagmorgen 3 augustus. Na het ontbijt checken we nog even kort de telefoon. Het is duidelijk vakantietijd. Prachtige vakantiekiekjes uit Italië, de bergen in Zwitserland, een ontspannen boottocht naar Texel of een heerlijke fietstocht door de bossen van de Veluwe. Heerlijk! Na hard werken is het fijn om even ergens anders bij te komen en op te laden.

Na de koffie is het voor ons tijd om te gaan. We gaan voor de 2e keer bij Samuel en zijn familie op bezoek. Samuel werkt al heel wat jaren op ELWA, de compound waar we wonen. Hij is trouw in zijn werk, iets wat we helaas niet van iedereen kunnen zeggen. Hij is christen. En al zeggen heel veel Liberianen christen te zijn, we weten dat het geloof bij velen flinterdun is. Maar wij hoeven niet te oordelen, toch is dat wel eens iets wat wringt. Maar in Samuels ogen en in de gesprekken die we wel eens voeren merk je dat hij God echt mag liefhebben. Hij is getrouwd, heeft zelf 5 kinderen waarvan er nog 4 thuis wonen én 2 pleegkinderen van een overleden schoonzus en zwager. Oftewel, een familie van 8 mensen in één huis.

Het eerste bezoekje
Het eerste bezoekje was in mei. Het gezin woonde toen nog in een huurhuisje. Maar de huur liep 10 juni af en er moest een ander onderdak geregeld worden. Een ander huurhuis was moeilijk. Maar een zwager wilde een stuk grond aan ze verkopen, voor $750,- (in euro’s bijna €700,-). Voor ons een koopje, voor een gezin hier een heel bedrag (voor jullie beeldvorming, een beveiliger hier op de compound verdiend nauwelijks $150,-. Scholing moeten ouders zelf bekostigen. Voeding is erg duur. Men heeft geen zorgverzekering, dus heb je eens de dokter nodig betaal je het ziekenhuis contant.).
Maar dan heb je alleen nog maar een stukje grond, maar nog geen huis. Omdat we op 2 MAF-huizen nieuwe daken kregen was hij een van degene die kwam vragen of ze het oude zink mochten. Toen hij dat kwam vragen, maanden geleden, vertelde hij het plan al aan me. Hij hoopte dan een huisje van de golfplaten te bouwen en daar 2 à 3 jaar in te wonen. Ondertussen hard werken en sparen voor een fatsoenlijk onderkomen voor zijn gezin.

Nu zien we hier wel meer golfplatenhuisjes, maar dat gun je niemand. Het is meer open, in het regenseizoen grotere kans dat er nattigheid binnenkomt. Muggen die mogelijk malaria komen brengen, en dan al het andere ongedierte nog die makkelijker binnen kan komen. Als mensen al in een stenen huis wonen, zoals het huurhuis waar ze eerst woonden, kan je lang zoeken naar een fatsoenlijke keuken en badkamer zoals wij die kennen. Hieronder wat foto’s van het huis waar het gezin eerst in woonde:

We kregen het hele huis te zien, maar uit respect hebben we verder binnen geen foto’s gemaakt. Er was ook niet heel veel meer. Alleen een klein gangetje naar de slaapkamer waar ze allemaal sliepen en een klein badkamertje, zonder stromend water.

Nu
Nu terug naar zaterdag 3 augustus. We zijn uitgenodigd om bij hun nieuwe huis te komen kijken! En die uitnodiging nemen we graag aan, want hoe ziet zo’n huis van golfplaten er nu uit? En hoe is het om daar met een gezin met 8 mensen te wonen?

Het was een hele tocht om de community (buurt) waar hij woont te bereiken. Hobbel de bobbel kwamen er aan. Het laatste stukje liepen we en daar stond het huis, met de was zacht wapperend onder de dakrand:

We werden hartelijk welkom geheten om binnen een kijkje te nemen. Trots om wat ze in korte tijd hebben weten neer te zetten, maar als ik aan Samuels vrouw vraagt hoe het gaat zegt ze: ‘Small small trying’ (= Beetje bij beetje proberen). We nemen jullie even mee:

De droom van Samuel is: een huis van steen bouwen voor zijn gezin. Onbereikbare droom? De grond kost $750,- + wat dollars om het papierwerk te regelen. Een huis dacht hij dat ong. $1000,- zou kosten, oftewel: voor $1750,- dacht hij er fatsoenlijk bij te zitten… Maar, dat is nu vaak een probleem in landen zoals Liberia. Men rekent te rooskleurig en na heel veel jaren lukt het mensen nog steeds niet om hun droom te verwezenlijken.

Daarover spraken we pas met onze oud-collega’s die nu in Guinee voor MAF werken en een soortgelijke situatie hadden. Hun advies was om een lijst te laten maken met álle kosten en benodigdheden voor de bouw van het huis. Dát was een wijs, Bijbels advies. Want lezen we daar ook niet over het plan om een toren te bouwen, maar waar je eerst gaat zitten om de kosten te overrekenen? (Lukas 14) Het vervolg van dit hoofdstuk tekent het beeld wat we hier ook veel zien. Het fundament wordt gelegd, maar men is niet in staat om het gebouw te voltooien. Want als je geld spaart, maar je moeder of iemand uit je familie moet naar het ziekenhuis, wordt je al snel aangekeken en is ‘nee’ zeggen eigenlijk geen optie in deze cultuur.

Maar terug naar de kosten overrekenen. Zo gezegd, zo gedaan. Een paar dagen later kwam Samuel met een keurige lijst, gemaakt door de aannemer die hem kan helpen om een huis te bouwen. En waar we bang voor waren bleek te kloppen. De totale kosten waren niet $1750,-, maar meer dan $10.000,-! Oftewel, waar Samuel 2 á 3 jaar in dacht te moeten wonen, zou zomaar eens 20-30 jaar kunnen zijn…

In de afgelopen maanden hebben we nagedacht. Kwamen even naar Nederland om bij te komen van ons eerste jaar Liberia. Keken weer eens naar al die prachtige huizen, strak in de lak, met glimmende auto’s (zonder zichtbaar roest!) op de dam. Wetend dat de nieuwste ‘slimme’ snufjes ín die huizen te vinden zijn, met de handigste huishoudelijke apparaten, heerlijk schone badkamers met een goedwerkende riolering waar misschien wel naast een douche ook nog een bad te vinden is, al dan niet met bubbelfunctie of wat dan ook. Genoeg daarover! Terug naar Samuel. Want zijn wens is geen luxe huis waar wij ons comfortabel in voelen! Hij wenst een huis met stenen muren en een golfplaten dak. Niet eens met stromend water, in alle kamers elektriciteit, prachtige keuken met luxe snufjes, enz enz. En na al die luxe in ons comfortabele Nederland weer te hebben gezien dachten we: we wíllen niet wegkijken! We weten, we kunnen niet ieder gezin in zo’n golfplaten huisje helpen, maar deze familie zit in ons hart. En wat zou het ontzettend mooi zijn, om na een x aantal jaar in Liberia te hebben gewoond afscheid te kunnen nemen van deze familie voor een mooi, eenvoudig, maar fatsoenlijk huisje. En al leven we zelf al van support, toch geloven we dat als God het is die dit plan in ons hart gelegd heeft de financiële middelen ook zullen komen om dit te realiseren.

Wat is er nodig? €10.000,-
Volgens de berekeningen bijna €10.000,- (in dollars iets meer dan 10.000, maar voor het gemak spreken we voor jullie in euro’s). Maar omdat er altijd nog onvoorziene, extra kosten bij zullen komen hebben we ons doel op €10.000,- gezet. Hieronder de kosten grofweg (afgerond in hele euro’s) op een rijtje:

  • Grond: €700,-
  • Muren: €2100,- (cement, stenen, enz)
  • Dak: €1800,- (zink, speciale spijkers, enz)
  • Afwerking: €3300,- (vloer- en wandtegels,
  • Arbeidskosten: €1800,-
  • Onvoorziene kosten: €300,-

We kunnen dit niet alleen! Kunt u/jij Samuel en zijn gezin helpen met een hoopvollere toekomst?

Maak dan uw bijdrage over via:
https://betaalverzoek.rabobank.nl/betaalverzoek/?id=oorvUbtfQL6LjXzZl7tAKg
of scan de onderstaande QR-code:

We zullen zo transparant mogelijk blijven communiceren en zullen onder dit bericht regelmatig updates plaatsen en ook de thermometer bovenaan deze pagina bijwerken.

Een hartelijke groet, Dick & Mardine

Mardine

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Over deze site

Dit kan een goede plek zijn om jezelf en je site te introduceren of wat credits op te nemen.