Site Loader

Wauw, wat was dat mooi om te zien. Nadat we het bericht op 5 augustus deelden kwam er een geldstroom op gang. We konden na 3 dagen actie voeren al een eerste bedrag geven om het land op eigen naam te zetten. Morgen, zaterdag, hopen de buren van Samuel en zijn familie met iemand van het kadaster (zo wordt het hier niet genoemd, maar we vertalen het maar even naar Nederlandse begrippen) om de grenzen van het land te bepalen. Als het land dan officieel op hun naam gezet is hopen we naar stap 2 te gaan. Geld om met de fundering/muren te beginnen. Voordat dat gaat gebeuren moeten ze eerst het land nog egaal maken.

Toen we het envelopje met het geld voor het land aan Samuel gaven had hij een lach van oor tot oor. Een moment die ik niet snel ga vergeten én het liefst met jullie had willen delen. Afgelopen maandag werd er weer op de deur getikt. Nu moeten jullie weten, ik zou het eens bij moeten houden, maar er zijn dagen dat er ongeveer 50x aan de deur wordt geklopt (of overdrijf ik nu omdat ik er zo’n beetje getikt van word?!). Maar ik zag een vrouw voor de deur staan met een klein meisje op haar arm. Ik herkende ze gelijk als het jongste dochtertje van de familie. Nirrie, de vrouw van Samuel, stond met een plastic zakje voor de deur. 2 trossen bananen, 2 winterwortels, 3 tomaten en een zakje komkommers… Eeeeuhm, dít is niet de bedoeling! Maar ook zij had een dankbare lach van oor tot oor en kwam me hartelijk bedanken voor de hulp. Ik kon toen vertellen dat het van familie, vrienden en anderen uit Nederland kwam en dat ik de dank door zou geven. Dus bij deze: hartelijk bedankt voor de hulp tot nu toe!

De teller staat op €3835,-! Een heel mooi bedrag. Maar zoals je weet, de totale kosten zijn ruim €10.000,-. Nu wil ik u en jou iets vragen. Zou je de link naar deze pagina willen delen met mensen die hier ook mogelijk een steentje aan bij willen dragen? Of wil je het delen op je status o.i.d.? Het werkt écht! Iedere keer als we iemand uit ons netwerk het zien doen komt er weer een flinke scheut bij! 🙂

Help je dit gezin mee aan een hoopvollere toekomst?

Hartelijke groet, Dick en Mardine

Op deze plek moet het stenen huis komen te staan. Daar moet nog wel even een paar kuub grond bovenop…

Tijd voor een persoonlijke actie
Het is zaterdagmorgen 3 augustus. Na het ontbijt checken we nog even kort de telefoon. Het is duidelijk vakantietijd. Prachtige vakantiekiekjes uit Italië, de bergen in Zwitserland, een ontspannen boottocht naar Texel of een heerlijke fietstocht door de bossen van de Veluwe. Heerlijk! Na hard werken is het fijn om even ergens anders bij te komen en op te laden.

Na de koffie is het voor ons tijd om te gaan. We gaan voor de 2e keer bij Samuel en zijn familie op bezoek. Samuel werkt al heel wat jaren op ELWA, de compound waar we wonen. Hij is trouw in zijn werk, iets wat we helaas niet van iedereen kunnen zeggen. Hij is christen. En al zeggen heel veel Liberianen christen te zijn, we weten dat het geloof bij velen flinterdun is. Maar wij hoeven niet te oordelen, toch is dat wel eens iets wat wringt. Maar in Samuels ogen en in de gesprekken die we wel eens voeren merk je dat hij God echt mag liefhebben. Hij is getrouwd, heeft zelf 5 kinderen waarvan er nog 4 thuis wonen én 2 pleegkinderen van een overleden schoonzus en zwager. Oftewel, een familie van 8 mensen in één huis.

Het eerste bezoekje
Het eerste bezoekje was in mei. Het gezin woonde toen nog in een huurhuisje. Maar de huur liep 10 juni af en er moest een ander onderdak geregeld worden. Een ander huurhuis was moeilijk. Maar een zwager wilde een stuk grond aan ze verkopen, voor $750,- (in euro’s bijna €700,-). Voor ons een koopje, voor een gezin hier een heel bedrag (voor jullie beeldvorming, een beveiliger hier op de compound verdiend nauwelijks $150,-. Scholing moeten ouders zelf bekostigen. Voeding is erg duur. Men heeft geen zorgverzekering, dus heb je eens de dokter nodig betaal je het ziekenhuis contant.).
Maar dan heb je alleen nog maar een stukje grond, maar nog geen huis. Omdat we op 2 MAF-huizen nieuwe daken kregen was hij een van degene die kwam vragen of ze het oude zink mochten. Toen hij dat kwam vragen, maanden geleden, vertelde hij het plan al aan me. Hij hoopte dan een huisje van de golfplaten te bouwen en daar 2 à 3 jaar in te wonen. Ondertussen hard werken en sparen voor een fatsoenlijk onderkomen voor zijn gezin.

Nu zien we hier wel meer golfplatenhuisjes, maar dat gun je niemand. Het is meer open, in het regenseizoen grotere kans dat er nattigheid binnenkomt. Muggen die mogelijk malaria komen brengen, en dan al het andere ongedierte nog die makkelijker binnen kan komen. Als mensen al in een stenen huis wonen, zoals het huurhuis waar ze eerst woonden, kan je lang zoeken naar een fatsoenlijke keuken en badkamer zoals wij die kennen. Hieronder wat foto’s van het huis waar het gezin eerst in woonde:

We kregen het hele huis te zien, maar uit respect hebben we verder binnen geen foto’s gemaakt. Er was ook niet heel veel meer. Alleen een klein gangetje naar de slaapkamer waar ze allemaal sliepen en een klein badkamertje, zonder stromend water.

Nu
Nu terug naar zaterdag 3 augustus. We zijn uitgenodigd om bij hun nieuwe huis te komen kijken! En die uitnodiging nemen we graag aan, want hoe ziet zo’n huis van golfplaten er nu uit? En hoe is het om daar met een gezin met 8 mensen te wonen?

Het was een hele tocht om de community (buurt) waar hij woont te bereiken. Hobbel de bobbel kwamen er aan. Het laatste stukje liepen we en daar stond het huis, met de was zacht wapperend onder de dakrand:

We werden hartelijk welkom geheten om binnen een kijkje te nemen. Trots om wat ze in korte tijd hebben weten neer te zetten, maar als ik aan Samuels vrouw vraagt hoe het gaat zegt ze: ‘Small small trying’ (= Beetje bij beetje proberen). We nemen jullie even mee:

De droom van Samuel is: een huis van steen bouwen voor zijn gezin. Onbereikbare droom? De grond kost $750,- + wat dollars om het papierwerk te regelen. Een huis dacht hij dat ong. $1000,- zou kosten, oftewel: voor $1750,- dacht hij er fatsoenlijk bij te zitten… Maar, dat is nu vaak een probleem in landen zoals Liberia. Men rekent te rooskleurig en na heel veel jaren lukt het mensen nog steeds niet om hun droom te verwezenlijken.

Daarover spraken we pas met onze oud-collega’s die nu in Guinee voor MAF werken en een soortgelijke situatie hadden. Hun advies was om een lijst te laten maken met álle kosten en benodigdheden voor de bouw van het huis. Dát was een wijs, Bijbels advies. Want lezen we daar ook niet over het plan om een toren te bouwen, maar waar je eerst gaat zitten om de kosten te overrekenen? (Lukas 14) Het vervolg van dit hoofdstuk tekent het beeld wat we hier ook veel zien. Het fundament wordt gelegd, maar men is niet in staat om het gebouw te voltooien. Want als je geld spaart, maar je moeder of iemand uit je familie moet naar het ziekenhuis, wordt je al snel aangekeken en is ‘nee’ zeggen eigenlijk geen optie in deze cultuur.

Maar terug naar de kosten overrekenen. Zo gezegd, zo gedaan. Een paar dagen later kwam Samuel met een keurige lijst, gemaakt door de aannemer die hem kan helpen om een huis te bouwen. En waar we bang voor waren bleek te kloppen. De totale kosten waren niet $1750,-, maar meer dan $10.000,-! Oftewel, waar Samuel 2 á 3 jaar in dacht te moeten wonen, zou zomaar eens 20-30 jaar kunnen zijn…

In de afgelopen maanden hebben we nagedacht. Kwamen even naar Nederland om bij te komen van ons eerste jaar Liberia. Keken weer eens naar al die prachtige huizen, strak in de lak, met glimmende auto’s (zonder zichtbaar roest!) op de dam. Wetend dat de nieuwste ‘slimme’ snufjes ín die huizen te vinden zijn, met de handigste huishoudelijke apparaten, heerlijk schone badkamers met een goedwerkende riolering waar misschien wel naast een douche ook nog een bad te vinden is, al dan niet met bubbelfunctie of wat dan ook. Genoeg daarover! Terug naar Samuel. Want zijn wens is geen luxe huis waar wij ons comfortabel in voelen! Hij wenst een huis met stenen muren en een golfplaten dak. Niet eens met stromend water, in alle kamers elektriciteit, prachtige keuken met luxe snufjes, enz enz. En na al die luxe in ons comfortabele Nederland weer te hebben gezien dachten we: we wíllen niet wegkijken! We weten, we kunnen niet ieder gezin in zo’n golfplaten huisje helpen, maar deze familie zit in ons hart. En wat zou het ontzettend mooi zijn, om na een x aantal jaar in Liberia te hebben gewoond afscheid te kunnen nemen van deze familie voor een mooi, eenvoudig, maar fatsoenlijk huisje. En al leven we zelf al van support, toch geloven we dat als God het is die dit plan in ons hart gelegd heeft de financiële middelen ook zullen komen om dit te realiseren.

Wat is er nodig? €10.000,-
Volgens de berekeningen bijna €10.000,- (in dollars iets meer dan 10.000, maar voor het gemak spreken we voor jullie in euro’s). Maar omdat er altijd nog onvoorziene, extra kosten bij zullen komen hebben we ons doel op €10.000,- gezet. Hieronder de kosten grofweg (afgerond in hele euro’s) op een rijtje:

  • Grond: €700,-
  • Muren: €2100,- (cement, stenen, enz)
  • Dak: €1800,- (zink, speciale spijkers, enz)
  • Afwerking: €3300,- (vloer- en wandtegels,
  • Arbeidskosten: €1800,-
  • Onvoorziene kosten: €300,-

We kunnen dit niet alleen! Kunt u/jij Samuel en zijn gezin helpen met een hoopvollere toekomst?

Maak dan uw bijdrage over via:
https://betaalverzoek.rabobank.nl/betaalverzoek/?id=oorvUbtfQL6LjXzZl7tAKg
of scan de onderstaande QR-code:

We zullen zo transparant mogelijk blijven communiceren en zullen onder dit bericht regelmatig updates plaatsen en ook de thermometer bovenaan deze pagina bijwerken.

Een hartelijke groet, Dick & Mardine

Mardine

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *