Site Loader

‘Heere,
wijs ons de weg!’

Hoe moet ik deze blog toch beginnen? Ik weet het niet zo goed, dus dan maar zo:

Vorige week hebben we een pittig, maar toch goed gesprek gehad bij MATC (de vliegschool voor MAF-piloten). Goed, omdat we in goede harmonie en wederzijds respect en ‘het beste zoeken voor elkaar’ om tafel zaten met een aantal instructeurs. Pittig, omdat er een knoop doorgehakt is. Een knoop waarvan we wisten dat hij bestond. Maar tegelijk hoopten we deze knoop nooit op onze weg tegen te komen. En om een lang verhaal kort te maken: de opleiding voor Dick als MAF-piloot is gestopt.

Eigenlijk stop ik hier liever met schrijven. Wat moet je ervan zeggen? Wat moet je ervan denken? Wat nu? Hebben we het dan allemaal voor niks gedaan? Waarom ging de theoriestudie dan zo goed? Hadden we het dan allemaal anders moeten doen? Konden we dit voorkomen? Maar één vraag blijft toch steeds door ons hoofd én hart gaan: Heere, wijs ons de weg!

Ik zal er toch een iets langer verhaal van maken. Bijna 3 maanden geleden had Dick het Post PPL Assessment. Hiervoor gezakt, verder gegaan met de leerpunten die daaruit kwamen, trainingssessies gehad met instructeur, stappen gezet, enz. enz. Onlangs weer eens een trainingssessie met instructeur gehad en daaruit kwamen toch grote vraagtekens. O.a. over de leercurve van Dick.

In het gesprek afgelopen donderdag hierover uitvoerig gesproken. Ja, Dick is een prima piloot (je kan trouwens nog steeds gewoon met hem meevliegen), maar de lat voor MAF-piloot ligt nog hoger. En daarbij, ze hebben veel gaven en talenten in Dick gezien, die in de rol als MAF-piloot niet tot hun volste recht zullen komen. Veel dingen kan je leren, dat is wel bewezen en daarvoor heeft hij in de afgelopen 1,5 jaar ook super zijn best gedaan. Maar sommige dingen moeten in je zitten, als een tweede natuur. Zoals bij het vliegen, optimisme is heel goed, maar een bepaalde achterdocht is ook nodig (wat kan er in deze vlucht mis gaan, wat zijn de risico’s?). In Europa prima mee om te gaan, maar in gebieden waar MAF vliegt kan dit een risico zijn.

En nu? We nemen even rust. Rust, om het allemaal een plekje te geven. Maar ook rust, om in die rust ook op zoek te gaan naar de wil van de Heere in dit alles. Voor ons allebei was het op de zendingsdag van ZGG in 2019 duidelijk, ons leven kreeg een heel andere wending. We voelen ons geroepen om uit te gaan en MAF sprak ons zeer aan, juist ook omdat Dick al in het bezit was van zijn basisbrevet. Maar dit was het dan toch niet. Is het dan allemaal voor niks geweest? Nee zeker niet! We hebben in de afgelopen tijd heel veel geleerd en gekregen. Natuurlijk, we hoopten en dachten nooit dat onze weg zo zou gaan, maar dat heeft iedereen denk ik wel. Maar dan is het zo waar: in voorspoed dankbaar, in tegenspoed geduldig!

Na het gesprek op de vliegschool zijn we ook nog bij MAF langs geweest. Ook daar een goed gesprek gehad. MAF wil graag met ons verder, in de komende tijd oriënteren we ons op de mogelijkheden.

Het is dan ook onze vraag of jullie ook voor ons willen bidden. (En niet alleen voor ons, want zo slecht hebben we het nog niet (gezondheid, elkaar, kinderen, huis, werk, eten, familie, vrienden, kennissen, enz).

  • Of we duidelijkheid én rust mogen ontvangen in de weg die we mogen/moeten gaan, iedere dag weer, om achter Hem aan te gaan!
  • Of Zijn Koninkrijk uitgebreid mag worden, en of we allemaal dan maar een klein instrumentje in Zijn hand mogen zijn.
  • Voor al het zendingswerk, met alle beproevingen daarin.

Maar ook mogen we danken:

  • Voor ALLE zegeningen van de afgelopen tijd. (Zo wel in studie, als in het gezin en ál het andere!)

Wilt u/wil jij iets zeggen, vragen of wat ook, laat het gerust weten! Reactie kan ‘live’ of hieronder, maar mag ook naar info@mafschenkeveld.nl of via andere kanalen.

Een hartelijke groet,
Dick & Mardine

Mardine

3 Replies to “Wat nu?”

  1. Mijn wegen zijn hoger dan uw wegen en Mijn gedachten hoger dan ulieder gedachten.
    Blijft over, zoals Datheen het zong, rechttoe, rechtaan: Heer, wijs mij toch Uwe wegen. Hij die wolken, lucht en winden wijst spoor en loop en baan, zal ook wel wegen vinden waarlangs jullie voet kan gaan. Van harte oren, ogen en harten gewenst om te horen, te zien en op te merken wat Zijn weg is.

  2. Dag Dick en Mardine (en kindertjes). Wat zal dat moeilijk zijn voor jullie! Al die tijd gedacht dat dit de weg was die jullie moesten (en mochten) gaan…. En dan blijkt toch dat het niet (helemaal?) de weg is die de Heere wil dat jullie gaan. Dat doe me denken aan wat Paulus en Timótheus “meemaakten”, zoals we lezen in Handelingen 16: “6. En als zij Frygië en het land van Galátië doorgereisd hadden, werden zij van den Heiligen Geest verhinderd het Woord in Azië te spreken. 7. En aan Mysië gekomen zijnde, poogden zij naar Bithynië te reizen; en de Geest liet het hun niet toe.”
    Ze moesten naar een ander werkveld: “8. En zij, Mysië voorbijgereisd zijnde, kwamen af tot Tróas. 9. En van Paulus werd in den nacht een gezicht gezien: er was een Macedónisch man staande, die hem bad en zeide: Kom over in Macedónië en help ons. 10 Als hij nu dit gezicht gezien had, zo zochten wij terstond naar Macedónië te reizen, besluitende daaruit dat ons de Heere geroepen had om denzelven het Evangelie te verkondigen.” En wat een zegen volgde! Denk aan Lydia en haar gezin; aan de stokbewaarder en zijn gezin. Aan de gemeenten die er zijn ontstaan.
    We hopen dat de Heere jullie inderdaad de weg wil wijzen die jullie mogen gaan. En dat jullie, ondanks dat het misschien anders zal gaan dan jullie dachten, toch een plekje mogen krijgen om een radertje te zijn tot de komst van Zijn Koninkrijk. Al het nodige gewenst! Bovenal Gods zegen voor jullie allen!
    Tot slot: Mardine, je hebt ongetwijfeld de kinderen in de klas onderstaande Psalm geleerd (Psalm 37:2). Dat wensen we jullie toe!
    Stel op den Heer’ in alles uw betrouwen;
    Betracht uw plicht, bewoon het aardrijk; leer
    Uw welvaart op Gods trouw volstandig bouwen.
    Verlustig u met blijdschap in den Heer’,
    Dan zal Hij u in liefd’ en gunst aanschouwen,
    U schenken, wat uw hart van Hem begeer’.

    Hartelijke groet, Joke en Cees Duijzer

  3. Wat de toekomst brengen moge,
    Ons geleidt des Heren hand:
    Moedig slaan wij dus de ogen
    Naar het onbekende land,
    Leer ons volgen zonder vragen;
    Vader, wat Gij doet is goed!
    Leer ons slechts het heden dragen
    Met een rustig , kalme moed.

    Wat een teleurstelling voor jullie.
    Verwacht Hem….en Hij zal het wél maken.

    Een meelevende groet
    Piet en Elly Blok de Jongh

Laat een antwoord achter aan E.s. Blom Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *